Liefde is de ziel. Het is deze energie die nog vrijwel onbekend is voor de mensheid, die hem groter zal maken dan al het andere dat op aarde leeft. Deze ziel is liefde, het vermogen tot actie en tot interactie tussen mensen. Het is deze impuls die ons, op elk moment, de mogelijkheid geeft om onszelf te verheffen, om boven onszelf uit te stijgen, omdat je denkt dat je beperkt bent, nietwaar? Nee, dat ben je niet. Geen mens is beperkt! We zijn onbegrensd omdat we het beeld van God zijn, onze Schepper.

Leren leven is leren dat de ander, die op onszelf lijkt en toch zo verschillend is in uiterlijk, van gezicht, in huidskleur... in onze verschillende talen, toch identiek is aan onszelf. Deze innerlijke kracht is in ieder van ons hetzelfde, hij is van goddelijke aard. Het is dit buitengewone deel in ieder van ons dat we in het diepst van onszelf moeten leren ontdekken....

Onze manier van communiceren met anderen die zich aan de andere kant van zeeën bevinden, honderden kilometers van ons vandaan, of heel dichtbij, maar waarvan we de taal niet kennen, met wie communicatie onmogelijk is omdat we niet op dezelfde manier denken, we niet dezelfde taal spreken, we niet dezelfde dingen begrijpen, hetzelfde reageren, we niet dezelfde filosofie hebben: het gebed is het punt van de verbinding. Het is het punt van vereniging, het punt van de hereniging van mensen, de een met de ander. Het is de mogelijkheid om over alle hindernissen heen te communiceren.

Als het kind pas na negen maanden komt, komt dat omdat het zo lang duurde om het te perfectioneren. En als we ongeduldig zijn over andere dingen in ons leven, de verwezenlijking van ons werk, ons beroep, onze liefdesleven of ons gevoelsleven, dan is dat omdat we tijd nodig hebben om volwassenheid te bereiken, en ook de ander ook. Doorzettingsvermogen hebben betekent gaan voorbij de grens van de horizon, van onze horizon.

De mensheid zou zo gelukkig leven als we wisten hoe we anderen moesten vergeven.... Hoe kun je een leven zonder oorlog of revolutie verwachten als we elkaar in onze eigen families blijven haten? Omdat we elkaar in onze eigen families niet meer kunnen begrijpen... We zijn vreemden voor elkaar omdat we niet in staat zijn geweest om volledig lief te hebben. We moeten vergeving aanvaarden als de eerste stap naar onze vrijheid. Als we niet vergeven hebben, zijn er kettingen in de onzichtbare wereld die ons aan elkaar binden want wij laten de ander niet vrij, en hij houdt jou ook gevangen. Dus, maak je los, bevrijd jezelf! Zei Christus niet: 'Ik ben gekomen om jullie te bevrijden'?